کد مطلب:34070 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اعتقادات

نشانه هاي رويداد قيامت چيست؟

از دهها آيه قرآن درمي يابيم كه در آغاز قيامت نظام هستي به هم مي خورد.
در آيات قرآن بقاي آفرينش آسمانها و زمين مدّتي معيّن دارد آن جا كه مي فرمايد: «ما خَلَقْنا السَّمواتِ وَالارضَ وَ ما بَيْنَهما اِلاّبالحَقِّ وَاَجل مُسَّميً(1); ما آسمانها و زمين را نيافريديم، مگر براساس حق و براي مدّتي معيّن.» در آن روز، بساط آسمان درهم مي پيچد و در زمين رويدادهايي بنايادين پديد مي آيد. زمين و آسمان و بلكه خورشيد و ماه و ديگر كرات جاودانگي ندارند و حركت و نظام آنها تا مدّتي معيّن است كه پس از پايان، ديگر بساطشان برچيده مي شود.
وضع آسـمان ها:
قرآن درباره آسمانها مي فرمايد: «سَبْعاً شداداً(2); ما هفت آسمان محكم بنا كرديم.»
آسمانهايي كه به دست خدا از كجي ها و شكافها و ناموزوني ها نگاه داشته شده اند، در آن روز از هم مي گسلند.
آري، اين آسمانها با اين شگفتي ها و استواري در هنگام قيامت، روي به سستي و ويراني مي نهند: «فَهِيَ يَوْمَئِذ واهِيَةٌ»(3).
و به جاي انسجام، گسسته مي شود: «اِذاالسَّماءُ انْشَقَّتْ»(4).

ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره احقاف، آيه 3.
2 - سوره نباء، آيه 12.
3 - سوره حاقّه، آيه 16.
4 - سوره انشقاق، آيه 1.

ـ907ـ
و با آن همه زيبايي به صورت دود در مي آيند «تأتِي السَّماءُ بِدُخان»(1).
و به جاي آن همه سختي و راستي كه كژي و شكاف در آن نيست، شكافها برمي دارند: «وَاِذا السَّماءُ فُرِجَت»(2).
خورشيدي كه پرنور و حرارت است: «سِراحاً وَهّاجاً»(3).
خورشيد با آن نورش كه مورد سوگند خداوند است(4); خورشيد و ماهي كه با حسابي دقيق به كار مشغولند، بارها قرآن درباره آنها فرموده است كه نظامشان گذشتني است نه جاوداني(5).
اكنون آن اجل به سر مي آيد و آن نظام به هم مي ريزد و خورشيد و ماه همچون آسمان و زمين دگرگون مي شوند و تمام مدارها و حسابها و نورافشاني ها و جنب و جوش ها به پايان مي رسد; چنان كه قرآن فرموده است: «اِذا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ(6); آن گاه كه خورشيد به تاريكي مي گرايد.»
ماه نيز كه در نور و حركت پيرو خورشيد است، همين كه بساط آسمان و خورشيد برمي پيچد، نورش از دست مي رود: «و خَسَفَ القَمَرُ»(7).
ستارگاني كه قرآن درباره آنها فرموده است: هر يك از خورشيد و ماه و ساير ستارگان در مدار خويش در حركتند،(8) در آن روز گام از مدار خود بيرون مي نهند و همچون گاهي كه
ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره دحان، آيه 10.
2 - سوره مرسلات، آيه 10.
3 - سوره نباء، آيه 13.
4 - سوره شمس، آيه 1.
5 - سوره فاطر، آيه 13.
6 - سوره تكوير، آيه 1.
7 - سوره قيامت، آيه 8.
8 - سوره يس، آيه 39.

ـ908ـ
زنجير از ميان دانه هاي گردن بند بيرون مي آيد، همه پراكنده مي شوند(1).
بزرگ» نهاده است(3). اين زمين هر چه را در لحظه دفن مي گيرد، به هنگام قيامت پس مي دهد و بيرون مي اندازد(4).
زميني كه او را ساكت و بي شعور مي پنداريم، در قيامت سرگذشت ميليونها سالش را باز مي گويد و حوادث و خاطراتش را نقل مي كند و براي انسانها گواهي مي شود چون ديگر گواهان: «يَوْمَئِذ تُحَدِّثُ اَخْبارَها»(5).
قرآن درباره وضع كوهها نيز آياتي دارد كه آنها با زلزله اي شديد از جا كنده مي شوند: «وَاِذا الجبال نُسِفَتْ.»(6)و حركت مي كنند(7)و با شدّت، به هم مي خورند و تكه تكه مي شوند.
سپس تكه ها همچنان به هم مي خورند تا همچون گردهاي پراكنده درمي آيند(8). آن گاه از شن و ماسه نيز نرم تر مي شوند و به صورت پشم زده شده درمي آيند(9).

( بخش پاسخ به سؤالات )

ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره انفطار، آيه 2.
2 - سوره نباء، آيه 6.
3 - سوره حج، آيه 1.
4 - سوره زلزال، آيه 2.
5 - سوره زلزال، آيه 3.
6 - سوره مرسلات، آيه 10.
7 - سوره نباء، آيه 21.
8 - سوره واقعه، آيه 6.
9 - سوره معراج، آيه 10.

ـ909ـ